Երեկ իջել էի աղբը թափելու, էնքան էր հավաքվել, որ մի քիչ էլ տունը թողեյի, ինչքան միջատ կար կհավաքվեր։ Մերս ու հերս ամբողջ օրը գործի են, ես էլ համալսարանում եմ սովորում, տուն եմ գալիս, հաց-մաց եմ սարքում, տներն եմ հավաքում, մինչև մերոնք գործից գալիս են։ Լռիվ տնական աղջիկ եմ դարձել։ Վերջը իջա աղբ թափելու, մեկ էլ տենամ ըտեղ մեր թաղի տղերքի հետ մի հատ սիրուն տղայա կանգնած։
Առաջին հայացքից ուշադրությունս գրավեց, հատկապես, որ ես հարևանիս հետ կանգնած խոսում էի, իսկ ինքը էտ ամբողջ ընթացքում, ինձ էր նայում։ Փաստորեն դուսա գալիս իմ մասին լավ էլ տեղեկացված էր։ Տեսավոր որ արդեն էտ հարևանս գնաց, ինքը մոտիկացավ ինձ, թե բա սիրուն աղջիկ կարող եմ քո ժամանակից երկու րոպե խլել։ Դե ես էլ ինձ մի քիչ ծանր պահեցի։
Բայց ցույց տվի, որ հնարավորթւյուն ունի հետս շփվելու։ Ընենց դուխով տղա էր, որ միանգամից խոստովանեց իրա զգացմուների մասին, ու խոստացավ, որ ես էլ չեմ փոշմանի, եթե իրա հետ ընկերություն անեմ։ Վայ ընենց էի կարմրել չեք պատկերացնի։ Հասել եմ տուն, հիմի ուրախությունից չգիտեմ ինչ անեմ, ախր հլը մեկը չէր եղե, որ լրիվ իմ սրտով լիներ։ Սպասում եմ մերս տուն գա, որ պատմեմ։