Տղաս իր ընտրությունը կատարեց։ Մի աղջկա հետ կապվեց, մեզ ծանոթացրեց նրա հետ։ Անցանք հարսանիքը պլանավորելուն։ Ամեն գործ արեցինք, ամեն բան սրտովս էր, բացի հարսի շորից։
Հարսս մի քիչ սալոտ աղջիկ ա, ավելորդ քաշ ունի, բայց իրա վեջն էլ չի, առանց կոմպլեքս ապրում ա։ Հա, էլի կարա հանգիստ ապրի իրա ֆորմաներով, բայց ախր գոնե ընենց շորեր հագնի, որ իր թերությունները ծածկի, բայց ինքը տենց չի ինչ մտքով անցնում ա հագնում ա։ Նույնն էլ հարսի շորի պահով եղավ։ Գնաց մատը մի ընենց շորի վրա դրեց, որ հեչ իրա հագնելու բանը չէր, ամբողջ չաղությունը ընդծում էր։ Թեքվեցի ասեցի․ «Որ դու քո էդ սալոտ ջանիդ հարսի շոր չհագնեիր աշխարհը փուլ կգա՞ր»։ Ինքն էլ ուրախ ու զվարթ պատասխանեց․ «Хорошего человека должно быть много»։
Աչքերս թռավ ճակատիս, առանց կոմպլեքս մադն էլ սենց ա լինում էլի։ Թե տղաս գնաց էդքան սիրուն աղջիների մեջից խի դրան ընտրեց, չհասկացա