Էս երկրում ապրելը կամաց-կամաց դառնում ա արդեն ճոխություն: Օր օրի ամեն բան թանկանում ա, մտնում ես խանութ, չգիտես ինչ առնես, որ կարանաս փողի մեջ տեղավորվես: 20000 դրամով մտնում ես առևտրի, փողդ պրծնում ա, նայում ես առածիդ ու հասկանում ես, որ առանձնապես բան չես առել:
Էս երկրում ապրելը կամաց-կամաց դառնում ա արդեն ճոխություն: Օր օրի ամեն բան թանկանում ա, մտնում ես խանութ, չգիտես ինչ առնես, որ կարանաս փողի մեջ տեղավորվես: 20000 դրամով մտնում ես առևտրի, փողդ պրծնում ա, նայում ես առածիդ ու հասկանում ես, որ առանձնապես բան չես առել:
Իսկ Նիկոլենք թքած ունեն ժողովորդի վրա, իրանց մենակ իրանց գրպանի պարունակությունն ու կայֆերն են հետաքրքրում: Հենա պարզ օրինակ, երկիրը կործանվում ա, մարդիկ չգիտեն, թե ոնց ապրեն իսկ մադամ Աննան Սևանից երջանիկ նկար ա տարածել:
Տենաս ինչի՞ վրայա տենց երջանիկ, որ ավիրում են էս երկիրը, որ մարդկանց չեն թողում ապրեն, թե որ տարան էտքան էրեխու գլուխ կերան:
Զարմանում եմ, թե էսքանից հետո էս մարդիկ ոնց են կարում հանգիստ գլուխները բարձին դնեն հերիք չի, մի բան էլ երջանիկ վայելելն կյանքն ու նկարներ գցեն: