Մենք ունենք հանրային ավտոկայանատեղի մեր բակում: Մենք կայանում ենք այնտեղ, որտեղ մեր բախտը բերի: Բայց երբեմն իմ բախտը բերում է: Սա այն դեպքն է, երբ ես տուն եմ վերադառնում աշխատանքից կեսօրին, և բոլոր կայանատեղերն անվճար են: Հետո մեքենաս կայանում եմ իմ ուզած տեղը: Երկու շաբաթ առաջ ինձ մոտեցավ մի հարևան։ «Լսիր, հարևան, սա իմ տեղն է։ Այլևս այստեղ չկայանես մեքենադ», — ասաց նա: — Ինչի՞ց հանկարծ վերցրիր, որ դա քո տեղն է: Ես զարմացած էի. -Այնտեղ տարածքը ասֆալտի վրա ներկված է ներկով, իսկ իմ անունը ցանկապատի վրա է։ Արդյո՞ք դա բավարար չէ ձեզ համար: Դե, ես քեզ զգուշացրի, — ասեց ու գնաց:

Իսկ մի երկու օր հետո ես ավելի շուտ վերադարձա աշխատանքից ու մեքենան կայանեցի այնտեղ, որտեղ հարմար էր ինձ։ Առավոտյան մեքենայիս չորս անիվները կտոր-կտոր էին արված: Ես խու ճա պի չմատնվեցի, այլ նայեցի մուտքի մոտ տեղադրված տեսախցիկի տեսագրությունը։ Տեսարանն ինձ չզարմացրեց. Այս կեղտոտ արարքի հեղինակը իմ հարևանն էր: Տեսանյութով հանդերձ գնացի ոստ իկանո ւթյան մոտակա բաժին, հայտարարություն գրեցի ու գնացի աշխատանքի։ Այդ օրվանից ես մեքենաս կայանում եմ իմ սիրելի վայրում, երբ կարող եմ: Ավտոկայանատեղի «արքան» չի համարձակվում ճռռալ անգամ. Բայց նրա փոխարեն ինձ մոտեցավ նրա կինը.

Ներիր իմ ամուսնուն: Հետ վերցրու քո դիմումը: Նրան կարող են հեռացնել աշխատանքից, մեր երեխեքը դեռ փոքր են, — նա հեծ կլտաց և կո կորդ իլոսի արցունքներ թափեց։ «Ես ձեզ հետ խոսելու բան չունեմ։ Եթե ​​ամուսինդ ասելիք ունի, թող գա ինձ մոտ։ Եվ իրոք, եթե այս հիմարը գա, ներողություն խնդրի, վնասը վճարի, ապա ես ոստիկանությունից հետ կվերցնեմ իմ հայտարարությունը։ Բայց նա վա խկոտ է, թաքնվում է կնոջ ու երեխաների հետևում։ Եվ ես մտադիր չեմ հետ գնալ՝ նրա կնոջ կե ղծ արցունքների պատճառով։https://news94daily.com/archives/1386?fbclid=IwAR0lv7UY0Kk_OS6jVhX2l-UCyggb0zQwSq17UxdlFQk6o2pZ17fpLnWD0XI