Ես բժիշկ եմ։ Իմ հիվանդներից մեկը ամուսնացած չէ, նա 25 տարեկան է։ Նա տառապում է դեմքի կոսմետիկ արատով (վիրահատված շրթունքի ճեղքվածք, լայնածավալ վիտիլիգո), բայց, այնուամենայնիվ, լավ, համակրելի աղջիկ է։ Երեկ մենք իմացանք նրա հղիության մասին (16 շաբաթական)։ Նրա ամբողջ ընտանիքը շոկի մեջ է, առաջարկում են աբորտ անել, բայց բժշկական պատճառներով դա այլեւս հնարավոր չէ։
Նրա քույրը՝ նույնպես չամուսնացած, միասին է ապրում, և նա պնդում է աբորտ անել։ Փորձեցի բացատրել, որ ժամկետը երկար է, ամուսնանալ չկարողանալու դեպքում մենակ չի մնա, որդի կունենա։ Քույրն ասում է, որ վախենում են ամոթից, մարդկանց ասեկոսեներից։ Մեր տարածքում չլսված է, որ չամուսնացած աղջիկը ծննդաբերի:
Ինքը՝ հղի աղջիկը, դեռ չգիտի ինչ անել, շոկից դեռ չի ապաքինվել։ Նա իրականում ոչինչ չի կարող ասել երեխայի հոր մասին, գուցե նա պարզապես օգտվեց նրա միամտությունից և պարզությունից:
Գործընկերներից մեկն ինձ խորհուրդ է տալիս չմիջամտել։ Եվ ես ուզում եմ համոզել հղի կնոջը և նրա ծնողներին, քրոջը, որ թողնեն երեխային։ Թե՞ իսկապես ավելի լավ է չմիջամտել, որպեսզի հետո մեղավոր չմնանք։