Շատ կուզեի, որ Արթուր Գրիգորյանի կյանքի վերջին ժամերին իր կողքին լինեի ու իր ձեռքը բռնեի ուղղակի: Ասելիք չկար, ինքը միշտ իմացել է իմ վերաբերմունքը իր նկատմամբ: Բայց ես այդ օրերին կորոնավիրուսով հիվանդ էի ու տանն էի, ոչ մի կերպ չկարողացա գնալ, չէր կարելի ուղղակի ինձ մոտենալ, որովհետև ինքն էլ շատ վատ վիճակում էր: Ու այն օրը, երբ ես մի փոքր լավ էի զգում, առավոտյան արթնացա ու ասացի՝ «ինչ լավ է, այսօր կգնամ»: Չհասցրի: Մեկ ժամ հետո լուրն եկավ»,- «24News»-ի եթերում պատմել է երգչուհի Նունե եսայանը:
«Ես չեմ արտասվում արդեն 30 տարի, միայն արտասվում եմ, երբ մենակ եմ, որովհետև ինձ չի կարելի արտասվել»,- անկեղծացել է երգչուհին:
Отправить ответ