Երևանը արթնացավ լարված և անսպասելի մի լուրից, որը դեռ առավոտյան ցնցեց ամբողջ քաղաքը։ Քաղաքի մի շարք համայնքներ հանկարծակի հայտնվեցին իրական խուճապի մեջ, երբ պարզ դարձավ, որ խոշոր վթարի հետևանքով լայն տարածքներ ջուր չեն ունենալու։ Բայց ամենա ողբերգականն այն է, որ տեղի ունեցածը պարզապես սովորական տեխնիկական խնդիր չէ․ դրա հետևանքներն гораздо խորն են, արմատավորվում են քաղաքի ներքին համակարգերի քայքայված շերտերում և բացահայտում այն ճշմարտությունը, որ տարիներով թաքնված էր հուսադրող հայտարարությունների հետևում։
Քաղաքացիները ասում են, որ երեկ նկատել էին ջրի ճնշման անկում և ջրի մթնացում, բայց ոչ ոք չէր պատկերացնում, որ դա մոտալուտ աղետի առաջին նշաններից էր։ «Ջուրը գրեթե չկար, մտածեցինք՝ հերթական տեխնիկական աշխատանքներն են, բայց գիշերը այն այնքան արագ փակեցին, որ ամբողջ տունը խուճապի մեջ ընկավ», — պատմում է բնակիչներից մեկը՝ ձեռքում պահած մի դատարկ շիշ, որը, կարծես, դարձել է այսօրվա գլխավոր «արժույթը»։
Սակայն ամենասաստիկ հարվածը դեռ առջևում է։ Այդ քաղաքամասերում, որտեղ ջուր առնվազն մի քանի ժամ, իսկ գուցե նույնիսկ ամբողջ ցերեկը չի լինելու, արդեն սկսել են աշխատել արտակարգ ջրամատակարարման կետերը։ Մարդիկ շարունակում են կանգնել հերթերում՝ սպասելով, որ գոնե մի քանի լիտր ջուր կարողանան վերցնել։ Խիստ փոփոխությունները շատերին ստիպել են վերաիմաստավորել առօրյա կյանքը՝ փակված դպրոցներ, կանգնած գործարաններ, աշխատանքը դադարեցրած խոհանոցներ, հիվանդանոցների վրա ընկած լրացուցիչ ծանրաբեռնվածություն։

Բայց ամենասարսափելին այն չէ, որ ջուր չի լինելու։ Ամենասարսափելին այն է, որ նման վթարները կարող են կրկնվել ցանկացած պահի։ Տարիներով անուշադրության մատնված քաղաքային ենթակառուցվածքները այսօր բառացիորեն «պայթում են», և այս վթարը ընդամենը առաջին ահազանգն է, որը հիշեցնում է, որ ժամանակն է համակարգին ստիպել բացահայտել իր խոցելի կողմերը։
Ինցիդենտից հետո ԶԼՄ-ներում սկսեցին շրջանառվել տարբեր վարկածներ․ ոմանք պնդում են, թե պատճառը միայն տեխնիկական մաշվածությունն է, իսկ մյուսները վստահեցնում են, որ վերջին օրերի հողաշարժերը կարող էին ազդել խողովակների վրա։ Սակայն վարկածներից անկախ, ակնհայտ է մեկ բան․ այս վթարը դարձավ նոր, ավելի լարված իրականության մեկնարկային կետը։
Քաղաքը բախվել է մի խնդրի, որը վաղուց դուրս է եկել «սովորական անսարքության» սահմաններից։ Մարդիկ սպասում են պաշտոնական հայտարարությունների, սակայն արդեն հիմա պարզ է, որ անգամ վերջին խոստումները չեն կարող ամբողջությամբ փարատել անորոշությունը։ Եվ քանի դեռ պատասխանատուները փորձում են շտկել իրավիճակը, քաղաքը ստիպված է շարունակել ապրել այս լարվածության մեջ՝ սպասելով այն պահին, երբ ջուրը, որի արժեքը երբևէ այսքան բարձր չի եղել, կրկին կհոսի։