սիրելի ընթերցողներ, այս տարի, տարվա վերջին ամիսներին, հայկական երկինքը ոչ միայն խաղաղ ու կայուն կլինի։ Այսօր հռչակված տեսանող Անի Գրիգորյանը բացահայտում է այն անսպասելի, հուզականությամբ լցված տեսիլքները, որոնք կարծես նախազգուշացնում են մեզ առաջիկա օրերի մասին։ Նրան անհանգստացնում է ոչ միայն համազգային, այլև անհատական մակարդակով շոկային ու մտահոգիչ հեռանկարը․ տարվա վերջում հայերին սպասում են էներգետիկ ծանր ալիքներ և այնպիսի փոփոխություններ, որոնք կարող են ամբողջությամբ շրջել նրանց կյանքը։
Անի Գրիգորյանը ավելի ու ավելի հստակ տեսնում է խորը ճեղք ընտանեկան հարաբերություններում։ Տարին ավարտվում է այնպիսի շրջադարձով, որ շատ ընտանիքներ բախվելու են համատեղ ճգնաժամի։ Կան մարդիկ, որոնց երջանկության ու ներդաշնակության «պատերը» գծեր կտան անընդհատ, և այդ ճեղքերը մակերեսային չեն լինի․ դրանք կխորանան, մինչև կծագի ընտանեկան լուրջ ցավ կամ լուռ, ներքին բախում։ Բացի այդ՝ ճգնաժամը միայն հարաբերություններով չի սահմանափակվի։ Շատերի համար այն կդառնա մարդկային դիմացկունության լուրջ փորձություն․ որոշ մարդիկ կարող են նույնիսկ լիովին հեռանալ իրենց հարազատներից՝ ֆիզիկապես կամ հոգևոր առումով։
Անիի խոսքով՝ այս շրջանը պահանջում է հսկայական հոգեբանական դիմացկունություն, եթե ցանկանում ենք այն վերածել մաքրագործման գործընթացի, ոչ թե սոցիալական աղետի։ Նա կոչ է անում չկորցնել հույսը, քանի որ այս ամիսների ճգնաժամերը կարող են դառնալ ոչ թե անդառնալի կործանման, այլ նորածննդի դրսևորումներ։
Տնտեսական և նյութական ցնցումներ
Անիի կանխատեսմամբ՝ տարվա վերջում կբացահայտվեն մի շարք նոր տնտեսական ցնցումներ։ Թվով մեծ բիզնեսի ներկայացուցիչներ կամ իշխանական որոշ կառույցներ, որոնք մինչ այժմ գործում էին կայունության դիրքերից, կարող են հայտարարել անսպասելի քայլերի մասին՝ փոխելով խաղի կանոնները։ Հնարավոր է նոր հարկային կամ ֆինանսական կարգավորումների ներդրում, որը շատ փոքր ու միջին բիզնեսների կընդդրի գոյատևման եզրին։ Այս փոփոխությունների հետևանքով շատ ընտանիքներ զգալու են նոր տնտեսական ճնշում։
Բայց սա միակ կողմը չէ․ Անիի տեսիլքներում որոշ մարդկանց համար բացվում է նաև հնարավորություն։ Կենսական փոփոխությունները կարող են բերել նոր նախագծերի, նոր ձեռնարկությունների ծնունդի։ Այն, ինչ նախկինում անհնար էր թվում, կարող է դառնալ իրական։ Իսկ նրանք, ովքեր համարձակություն կունենան խիզախորեն կառուցելու իրենց ապագան, կարող են հայտնվել հաղթողների շարքերում։
Ազգային լարվածություն քաղաքական վակուումի մեջ
Կարող է նաև լինել քաղաքական վակուում կամ, առնվազն, այնքան լարված իրավիճակ, որ այն դառնա անարդյունավետ պառակտման սկիզբ։ Անիի տեսիլքներում երևում են անսպասելի քաղաքական շրջափակումներ, նոր դաշինքներ, գաղտնի համաձայնություններ և ամենակարևորը՝ որոշ կառույցների նահանջելու ցանկությունը։ Սա կարող է բերել ապակողմնորոշվածության, երբ շատերի համար դժվար կլինի հասկանալ՝ ում ձեռքում է երկրի ղեկը և ով է իրականում ծառայում ժողովրդին։
Սակայն միաժամանակ Անիի տեսիլքներում երևում է հասարակության ուժեղ կողմը՝ մարդիկ, ովքեր պայքարում են սեփական վախերի դեմ։ Տարին կարող է ավարտվել նրանով, որ ժողովուրդը վերադառնա իր միասնության կարողությանը, և հենց այդ միասնությունն էլ կդառնա ապագայի հիմքը։ Նրա խոսքով՝ եթե հայերը համարձակվեն հավատալ իրենց ուժին, ապա կարող են ամրապնդել իրենց քաղաքական դիրքերը ոչ միայն որպես դիտորդներ, այլ որպես փոփոխությունների նախաձեռնողներ։
Մշակութային և հոգևոր մթնոլորտի մութ կողմերը
Անի Գրիգորյանը տեսնում է նաև մշակութային արթնացում։ Նա կանխատեսում է, որ տարվա վերջում շատ հոգևոր ձևավորումներ կկորցնեն իրենց տեղը, բայց միաժամանակ կծնվեն նոր առասպելներ, նոր պատմություններ և մշակութային կառուցվածքներ։ Նոր երգեր, նոր արվեստ՝ ոչ միայն մխիթարության, այլ նաև հոգին վերածննդով լցնելու համար։ Դա կլինի արթնացում, բայց նաև անհանգստություն՝ կապված հին ավանդույթների խոցելիության հետ։
Բացի այդ՝ նա նշում է «վստահության նոր տեսակի» ձևավորումը՝ ավելի անձնական հավատ, ավելի խոր հոգևոր ինքնանայվածք, որը կօգնի մարդկանց նոր տեսանկյունից բացահայտել կյանքի իմաստը։ Բայց Անի նախազգուշացնում է՝ այս ճանապարհը հեշտ չի լինելու։ Լավի և ծանր հարվածների միջև անցնելով՝ շատերը կզգային, որ իրենց հոգևոր «պատը» ճաք է տվել, բայց հենց այդ ճաքերն են դառնում նոր լույսի ներթափանցման տեղը։
Միասնության անհրաժեշտություն — ցնցող ազդանշան հայ ժողովրդի համար
Իր վերջին տեսիլքում Անի Գրիգորյանը հայ ժողովրդին չի թողնում վախի կամ հուսահատության մեջ։ Դրա փոխարեն նա կոչ է անում՝ միավորվել, դիմակայել, համախմբվել։ Նա ընդգծում է, որ տարվա ավարտը կարող է դառնալ ոչ թե փակուղու գագաթնակետ, այլ նոր սկիզբ, եթե մենք սովորենք պայքարել միասին՝ ոչ թե սեփական շահերով, այլ ընդհանուր նպատակի շուրջ։
Այսօր, նրա խոսքով, ամենակարևորը ոչ թե վախին տրվելն է, այլ վստահություն ձեռք բերելը՝ սեփական ուժերի, ժողովրդի միասնության և այն անտեսանելի, բայց հզոր էներգիայի նկատմամբ, որը կարող է դառնալ փոփոխությունների շարժիչ ուժ։
Անիի համոզմամբ՝ եթե այս վախերին վերաբերվենք որպես նախազգուշացում, ոչ թե որպես վերջնական դատավճիռ, ապա տարվա ավարտը կարող է դառնալ սահմանագիծ՝ նոր,