Մենք ՝ես ու սիրեկանս միասին ենք ապրում 4 տարի։ Նրա ընտանիքը «ահաբեկել» է նրան ամուսնանալու համար, ուստի մեկ տարի առաջ նա զիջել է ու ամուսնացել մի կնոջ հետ: Կինը գյուղում է, իսկ ինքը՝ քաղաքում։ Ապրում է ինձ հետ 5 ամսից ես նրանից երեխա կունենամ. Նա չի սիրում կնոջը, բայց ամիսը երկու անգամ գյուղ է գնում ծնողների մոտ, որտեղ նա ապրում է նրանց հետ։
Նրանք չգիտեն իմ մասին, և եթե իմանան, դա կլինի աշխարհի վերջը): Նա չի ուզում ինձ բաց թողնել և չի ուզում ապրել առանց ինձ, և ես սիրում եմ նրան։ Առաջին ամուսնությունիցս 10 տարեկան դուստր ունեմ։ Ես վաղուց էի երազում երկրորդ երեխայի մասին, իսկ հետո 30 տարի սիրելիից երկրորդ երեխայի կարիք ունեմ:
Չգիտեմ՝ դուք ինձ հասկանում եք, թե ոչ, բայց ես չէի կարող բաց թողնել , այնպիսի մարդուն, ով 4 տարի արժանապատվորեն պահեց ինձ հարգանքով սիրով, ով ինձ շահեց իր բարությամբ իր սրտով… Ես խորհուրդ եմ ուզում,ինչ անեմ, մի տեսակ վատ էլ եմ ինձ զգում: