Երեկ տանը մենակ էի, մեկել ներքևի հարևանս դուռս ծեծեց։ Դրանից սաղ հարևանությունը զզվումա։ Շատ տականք, անթասիբ մարդա։ Ոչ հարազատություն ունի, ոչ ընկերություն, դուռը բացող չկա։ Մի կնիկն էր, էն էլ էնքան լակեց կնգա
կյանքը կերավ, էդ աղջիկն էլ թողեց գնաց։ Հա, որպես հարևաններ տղերքը բարև-բայլուս ունեն հետը, բայց որպես տղամարդ որ ասեմ եսիմ ինչ տեղ են տալիս, չէ։ Մի խոսքով դուռը բացեցի էդիա կանգնած։ Ասում եմ՝ Արտակ ջան ի՞նչ կա, ինչ-որ բանա՞ եղել։Աաումա՝ քեզ ամեն օր էսքան փող եմ տալիս, կգա՞ս տունս հավաքես, ճաշ սարքես։ Սկզբում ասեցի չէ, բայց հիմա նստել մտածում եմ։