Հարևանիս ման եկող, փչացած աղջիկը հեսա նշանվումա, իսկ իմ լուսի կտոր երեխեն հլը իրա կեսին չի գտել։ Զարմանում եմ հիմիկվա տղերքը ու՞ր են նայում ընդհանրապես, որ գնում տենց բայխուշների հետ են ամուսնանում ու իրանց տներ հարս են տանում։ Իսկ էն լավ, մաքուր, տնական աղջիկներին բանի տեղ չեն դնում։
Դե բնականաբար մեզ էլ են հրավիրել, որ ցույց տան իբր իրանց աղջիկը ինչ տղայա առել, ինչ տունա հարս գնում։ Ես էլ որոշել եմ, որ էդ օրը փեսուն մի անկյուն կքաշեմ, ու ամեն ինչ էդ փչացածի մասին կպատմեմ։ Դե եթե իմ աղջիկը երջանիկ չի, թող դրա աղջիկն էլ չլինի։