Ղզիկ մարդս լրիվ մամայի բալայա։ Կիսուրս քիթը խոթում էր իմ կյանք, մտածում էի կառանձնանամ էլ տենց չի լինի, բայց ոչ մի բան բանն էլ չօգնեց։ Առանձնացանք էլի նույն պատմություննա, ինչ կատարվումա մեր տանը կիսուրս տեղյակա, ղզիկ տղեն զանգում դակլատա տալիս։
Էն օրը էլ չդիմացա զանգեցի էդ պառավին ու ինչ ասես ասեցի։ Ասեցի՝ գիտեմ, որ աղջիկդ սրա նրա հետա ֆռֆում, ու հետևից ով ասես գալիս, նենց չանես սաղ աշխարհով խայտառակեմ, վրեն նայող չլինի։ Էդ օրվանից ձեն ձուն չկա, ոնց իրանք, նենց էլ ես։