Երեկ երեկոյան հայտնի դարձավ մի լուր, որը ցնցեց ոչ միայն Տավուշի փոքրիկ համայնքը, այլև ողջ Հայաստանը։ Երեքամյա Տիգրանի անհետացման դեպքը, որը շարունակվում է արդեն վեց օր, նոր շրջադարձ է ստացել։ Քննիչները ժամերով հարցաքննել են երեխայի հորը՝ Արամ Սարգսյանին, որը մինչ այդ հրաժարվում էր մանրամասն պատմել այն ճակատագրական օրվա մասին, երբ իր որդին հանկարծակի անհետացավ։
Ըստ հարևանների՝ վերջին օրերին Արամը գրեթե չէր խոսում։ Նրա աչքերում մշտապես կար այն դատարկ հայացքը, որը կարելի է տեսնել միայն այն մարդկանց մոտ, ովքեր կորցրել են ամենաթանկը։ Սակայն հենց այդ լռությունն է ստիպել քննիչներին որոշել նրան կրկին կանչել՝ ավելի մանրակրկիտ հարցաքննության։
Քննիչների խոսքով՝ սկզբում նա փակ էր, լռակյաց, բայց ժամերի ընթացքում սկսեց հիշել մանրամասներ, որոնք բացակայում էին նրա նախնական ցուցմունքներում։ Նրա պատմածների հիման վրա կազմվել է ամբողջական պատկերը, որը, թեև վերջնական պատասխան չի տալիս, սակայն բացահայտում է մի շարք մռայլ փաստեր։
«Ես ընդամենը մի րոպեով դուրս եկա բակ…»
Ըստ աղբյուրների՝ հարցաքննության ժամանակ Արամը պատմել է տեղի ունեցածը շփոթված ու վախեցած ձայնով։ Նրա խոսքով՝ որդին բակում խաղում էր փոքրիկ մեքենայով, երբ ինքը մտել էր տուն՝ հեռախոսը վերցնելու։ Երբ վերադարձել է, Տիգրանը այլևս այնտեղ չէր։ Բակը դատարկ էր։ Նույնիսկ հարևանների շունը, որը միշտ խաղում էր երեխաների հետ, այդ պահին անհետացել էր։
«Ես մտածեցի՝ գուցե մտել է հարևանի տուն կամ դուրս է եկել դարպասից, բայց երբ հասկացա, որ ոչ ոք նրան չի տեսել, աշխարհս փլվեց», — ասել է նա։ Սակայն քննիչների համար դեռ մնում է անպարզ մի բան՝ ինչպես է երեք տարեկան երեխա կարողացել այդքան արագ անհետանալ փակ բակից, որի դարպասները, ըստ նրա, ներսից փակ էին։ Ավելին՝ ոչ մի տեսախցիկ այդ պահին չի ֆիքսել անցորդների կամ մեքենայի շարժ։
Քննիչների կասկածները ուժեղանում են
Քննությունը ցույց է տվել, որ վերջին ամիսներին ընտանիքը լուրջ ֆինանսական դժվարությունների էր բախվել։ Արամը ժամանակավորապես չէր աշխատում, իսկ նրա կինը՝ Նարինեն, աշխատում էր գյուղական մանկապարտեզում։ Հարևանների խոսքով՝ նրանց տանը հաճախ էին լսվում վեճեր, երբեմն՝ շատ բարձր ձայներով։ Այդ պատճառով քննիչները չեն բացառում ընտանեկան բախման վարկածը։
Աղբյուրի տվյալներով՝ հարցաքննության ընթացքում քննիչներից մեկը նկատել է, որ Արամի ձեռքերը դողում են, իսկ ձայնը կոտրվում է, երբ նա փորձում է պատմել՝ ինչ է եղել Տիգրանի անհետացումից հետո։ «Ես վազում էի ամբողջ գյուղով՝ գոռալով. «Տիգրա՛ն, Տիգրա՛ն»։ Բայց ոչ ոք ոչինչ չտեսավ։ Դա անիրական էր։ Որևէ մեկը նրան բառացիորեն խլեց իմ ձեռքից», — ասել է նա՝ հազիվ զսպելով արցունքները։
Նոր վարկած. ո՞վ կարող էր առևանգել Տիգրանին
Քննիչները ուսումնասիրում են նաև երեխայի առևանգման տարբերակը։ Նախնական տվյալներով՝ այդ օրը գյուղի մոտակայքում նկատվել է անծանոթ՝ մուգ գույնի, առանց համարների մեքենա։ Մի քանի վկա պնդում են, որ մեքենան կայանված է եղել հենց այն same փողոցի մոտ, որտեղ ապրում էր Տիգրանը։ Սակայն մեքենայի և վարորդի ինքնությունը դեռևս չի պարզվել։
Ավելին՝ Տիգրանի մայրը՝ Նարինեն, հայտնել է, որ մեկ շաբաթ առաջ մանկապարտեզ էր մոտեցել մի կասկածելի տղամարդ, որը հետաքրքրվել էր երեխաների անուններով և ծնողների աշխատանքային ժամերով։ Ներկայում այդ տեղեկությունը ստուգվում է։
Արամի վերջին խոսքերը քննիչներին
Հարցաքննության վերջում Արամը մի պահ լռել է, ապա դանդաղ ասել.
«Եթե ես ինչ-որ բան եմ սխալ արել՝ թող պատժեն, բայց թող գտնեն իմ որդուն։ Ես պատրաստ եմ ամեն ինչի»։
Քննիչներից մեկի խոսքով՝ այս խոսքերը դարձան գործի շրջադարձային պահը։ Նրանք չեն բացառում, որ նա գիտի ավելին, քան ասում է։ Սակայն այս պահին նրա կալանավորման հիմքեր չկան։ Միևնույն ժամանակ, Արամ Սարգսյանի հեռախոսն ու մեքենան առգրավվել են մանրակրկիտ փորձաքննության համար։
Գյուղը սպասում է
Տիգրանի անհետացումը դարձել է սարսափի թեմա ամբողջ գյուղում։ Բոլորը ասում են, որ նման բան իրենց մոտ երբեք չի եղել։ Ամեն երեկո մարդիկ հավաքվում են գյուղի կենտրոնում՝ մոմեր վառելու և աղոթելու։ Տիգրանի տատիկը, որը դեռ չի հաշտվել տեղի ունեցածի հետ, ասում է. «Տիգրանը չի կարող անհետացած լինել։ Ես զգում եմ, որ նա կենդանի է։ Նա գալիս է իմ երազներում ու ասում է. «Տատ, ես այստեղ եմ»։
Մինչ քննիչները շարունակում են աշխատանքը, հասարակությունը անհամբեր սպասում է յուրաքանչյուր նոր մանրամասի՝ հուսալով, որ գուցե վերջապես մի փոքրիկ ճառագայթ լույս կբացահայտի երեքամյա Տիգրանի ճակատագիրը ծածկած մութ գաղտնիքը։