Սկեսուրս իմ ու մարդուս մեջ կռիվ ա քցում. Ասում ա, որ կապրիզնի եմ Ես 36 տարեկան եմ, ամուսինս 34 տարեկան է։ Ամուսնացած է արդեն մեկ տարի: Ընտանիքում համալրման ենք սպասում, ես ունեմ 5 ամիս ժամկետ, իսկ երեխան առաջինն է ու պլանավորված։
Երկուսն էլ աշխատում են։ Ես հոգեկան ծանր աշխատանք ունեմ, բայց ֆինանսական առումով 4 անգամ ավելի շատ եմ վաստակում, քան ամուսինս։ Նրան նոր մեքենա եմ գնել, կարծես ամեն ինչ լավ է: Ես սարսափելի տոքսիկոզ ունեմ, ես շատ սուր եմ արձագանքում հոտերին և սննդին, դադարեցի տանը որևէ բան անել։ Աշխատանքից տուն եմ գալիս ու քնում։
Ամուսնուն դա դուր չի գալիս: Նրա մայրն ասում է, որ պետք է համբերել, որ բոլոր կանայք անցել են դրա միջով, իսկ ես առանձնահատուկ չեմ։ Ցավոք սրտի, մայրս այլևս ողջ չէ, և ինձ օգնող չկա։ Ամբողջ կյանքը ընկավ ամուսնու վրա։ Սրա պատճառով մենք հաճախ վիճում ենք։ Ես չեմ կարող թողնել աշխատանքս, նա կերակրում է մեզ և վճարում այն ամենի համար, ինչ ես ուզում եմ:
Միգուցե ես իսկապես շատ քմահաճ եմ:
Отправить ответ