Սկեսրայրս երբեք սովորություն չունի սկեսուրիս հետևել, էտ մարդը էնքան համեստ է, որ իրա կնոջը միշտ վստահել է, բայց ոնց ասում են, ինչքան էլ վստահես մարդուն, պետք է երբեմն էլ հետևես, որ հասկանաս ինչով ա զբաղվում։
Սկսուրս երկար տարիներ դրում է ապրել, աղջիկները ամեն տարի մի քանի ամսով իրանց մորը տանում էին Հունաստան, որ իրենց երեխեքին նայի, իրենք էլ աշխատեն։ Հավանաբար էտ տարիներին էլ սկեսուրս սկսեց սենց հաբրգել։ Երեկ մարդը պայուսակի մեջից ծխախոտի տուփ էր գտել, ես շատ վաղուց էի զգացել, որ ծխում ա, բայց ոչ մեկի մոտ ոչինչ չէի ասում, չէի ուզում մեր ընտանիքում պատերազմ լիներ։
Էտ կնոջ ձայնն էլ ա անգամ փոխված, բայց սկեսրայրս ոչինչ չէր հասկանում, վերջապես աչքերը բացվեց, այնքան ուրախ եմ, որ կարողացավ հասկանալ իրականում՝ ով է իր կինը։
Երկու օր ժամանակ ա տվել կնոջը, որ վեշերը հավաքի գնա, հակառակ դեպքում խայտառակ կանի։ Ամուսինս երեկ փորձեց հորը հանգստացնել, բայց անիմաստ էր, մարդը վերջնական որոշել էր, հավանաբար ականջին ուրիշ բաներել են հասել, որի պատճառով սենց բորբոքվել ա էտ մարդը։