Գժի նման սիրահարվել էի պապայիս ընկերոջը ու բացի իրանից էլ ոչ մեկին չէի պատկերացնում կողքիս: Էնքան հասուն ու հաստատուն մարդ ա ու հենց էտ էլ իրա մեջ գրավել էր ինձ:Երևի թե կարիք չկա պատմելու, թե ինչքան դեմ էին մեր ընտանիքի անդամները ու հատկապես հայրս մեր կապին, բայց մենք բոլորին դեմ գնացինք, անցանք լիքը փորձությունների մեջով ու վերջապես հասանք մեր ուզածին:
Ամուսնացանք ու հենց հարսանիքի հաջորդ օրը հասկացա, որ երևի թե կյանքիս ամենամեծ սխալն եմ գործել: Ամբողջ գիշեր արջի նման խռացրեց հերիք չի, հաջորդ օրն էլ արթնացավ ու պարզվեց, որ ինքը ոչ մի բանի հավես չունի՝ ոչ ուզում ա տնից դուրս գա, ոչ էլ ինչ որ տեղ գնա:
Ասում ա՝ հանգիստ մնանք տունը, էտ շուխուռի հավեսը չունեմ: Ես իմ կյանքը տենց չեմ պատկերացնում ամբողջ օրը չորս պատմի մեջ, ուզում եմ ակտիվ կյանքով ապրեմ, իսկ իրա մոտ լրիվ հակառակն ա:
Հիմա արդեն լուրջ կասկածում եմ, որ կյանքիս ամենամեծ սխալն եմ գործել: Չգիտեմ, թե ինչ եմ անելու: