Կեսրարիցս ոնց եմ զզվում, դա լրիվ հոգեկան շեղումներ ունի, հոգնել եմ արդեն էդ բիձուց։ Էնքանա կյանքս կերել, որարդեն Աստված եմ կանչում շուտ մեռնի, որ պրծնենք դրանից։ Ախր նենց բաներա անում, որ մարդուս ասեմ, հորը էն աշխարհ կուղարկի, մարդուս խաթր ձեն չեմ հանում։
Էն օրը էդ այլանդակի հետ տունը մենակ էի։ Գնացել իրա ալկաշ ընկերների հետ լակել, եկել էր տուն։ Մեկել եկավ ինձ ասումա՝ կարողա քեզ փող տանք գաս մեր քեֆերին արաբական պարես։
Դե ես գիտեմ ինքը ինչ մտքով էր առաջարկում, ու թևիցս բռնելա, ասումա՝ արի քեզ տանում եմ։ Մի կերպ դրա ձեռից պրծա։