Թոռս միշտ տանը ցույց ա տվել իրա վերաբերմունքով, որ ես բեռ եմ իրանց համար ու որ լավ կլիներ, որ չապրեի էտ տանը, բայց դե ես էլ աշխատել եմ նկատելու չտամ:
Էս վերջում իմացա, որ որոշել են ինքն ու իրա հարսանացուն ինձ ծերանոց տանեն: Ասում էին, թե բա տենց քո համար լավ կլինի, յանի իմ մասին էին էլի մտածում, բայց դե հո ես գիտեմ, որ ուղղակի չեն ուզում հետս ապրեն:
Բայց ես ունեի գաղտնիք, որի մասին ոչ մեկ չգիտեր: Ասեցի ասեմ հլը իրանց, տենամ ո՞նց կարձագանքնեն, դրանից հետո էլի կուզե՞ն տանեն ինձ ծերանոց, թե չէ:
Ասեցի էն տանս մասին, որն ունեմ ու որը գտնվում ա քաղաքի կենտրոնում: Մի տենայիք դրանից հետո ոնց փոխեցին իրանց վերաբերմնունքն իմ նկատմամբ: Դաժե ծնունդի տորթ են պատվիրել ու քիչ ա մնում խոնարհվեն դեմս:
Ճիշտ ա, շատ եմ նեղվում, որ գիտեմ, թե ինչի համար են էտ ամեն ինչն անում, բայց դե գոնե լավ ա օր ծերության ծերոնց չեն շպրտի: Մենակ էտ մտքից սիրտս կանգնում էր: