Զոքանչս կնոջս ունեցել է, երբ 18 տարեկան է եղել։ Բացատրում է, որ այն ժամանակ աղջիկներին շատ շուտ էին ամուսնացնում՝ առանց նրանց կարծիքները հաշվի առնելու։ բայց ես, անկեղծ ասած, նման բան չեմ հիշում։ Ինչո՞ւ եմ այսպես ասում՝ կհարցնեք։
Դե, որովհետև նրանից ընդամենը 3 տարով եմ փոքր։ 15 տարով մեծ եմ կնոջիցս, բայց հենց նրան տեսա, ասացի՝ հաստատ այս կինն է իմ երկրորդ կեսը, հաստատ նրա հետ պիտի կյանքս կապեմ։
Ինչևէ, մի օր էլ հյուր էինք աներոջս ու զոքանչիս տանը։ Մի պահ մենակ մնացի զոքանչիս հետ, իսկ սա էլ սկսեց թեմաներ բացել անձնական կյանքից ու երջանկությունից։ մեկ էլ հանկարծակի ասաց՝ բայց ես ու դու էլ լավ զույգ կլինեինք։
Ապշեցի։ Ականջներիս չէի հավատում, ո՞նց կարող է մայրն իր աղջկա ամուսնուն նման բան ասել։ Ոչ մի բառ չպատասխանեցի, բայց էդ օրվանից դրանց տուն ոտք չեմ դրել։ Ոչ էլ գնալու եմ, դրան տեսեք, ինչեր է իրեն թույլ տալիս, ինձ ում տեղն է դրել։