Անցած տարի ֆեյսբուքով մի հատ տղու հետ էի ծանոթացել։ Անգլերեն էինք շփվում, իրա բոլոր նկարները Ամերիկայից էին, անընդհատ ընդեղից վիդեոներ էր ուղարկում։ Մի խոսքով հավես ընկերացել էինք։ Ոչ թե սիրելու համար էինք շփվում, այլ ընկերական։ Հետո որոշել էի անգլերենս լավացնեի, ու ինչ-որ մեկի հետ խոսելը էդ լեզվով ամենալավ տարբերակն էր։
Ինքը անընդհատ ինձ իրանց մոտ էր հրավիրում, ես էլ իրան էի կանչում։ Բայց ինքը տարօրինակ կերպով անընդհատ խուսափում էր Հայաստանից խոսել, խոսելուց էլ մենակ վատ բաներ էր ասում, որը ինձ ընդհանրապես դուր չէր գալիս։ Հետո ինքը որոշումա, որ պետքա ասի իրա իսկական ազգությունը, ու ես էդ պահին ուղղակի շոկի մեջ էի։ Փաստորեն էսքան ժամանակ ադրբեջանցու հետ եմ խոսել։ Ասեցի՝ դուք ամենավախկոտ ազգն եք, մերոնք միշտ ձեզ ջարդել են, ու միշտ էլ ձեր ջարդը տալու են։ Դուք ոչնչություն եք, ու ձեզանից ոչ մի բան չեք ներկայացնում։ Հետո պատմությունից էլ մի քանի ֆակտ ասեցի ու բլոկ արեցի։