Մի հատ ամուսնացած տղամարդ եմ իմ համար ճարե, իրար հետ հանդիպում ենք։ Ընենց լավ մարդ ա, հումորի զգացում ունի, իրա հետ ես ինձ շատ լավ եմ զգում, էս աշխարհից կտրվում եմ։ Երեկ ասի ինչ կլինի որի դու քո կնգնաից բաժանվի, մենք իրար հետ ամուսնանանք, երջանիկ ընտանքի կազմենք ու հանգիստ ապրենք։ Հատկապես, որ իմ սիրտը ազատ ա։
Ինքն էլ թե բա հա սիրուն ջան, ոնց ուզես ըտենց էլ անելու ենք, ամեն ինչ քո սրտով կլինի։ Բայց մի տեսակ ընենց տարակուսանքով էր էտ ամենը ասում, որ կողից տպավորություն էր, թե ինձ ուղղակի խաբում ա։ Արդեն մեջս կասկած ա ընկե, ասում եմ կարողա ուզում ա ինձ ֆռացնի, կողը պահի։ Դե ընենց անորոշ վիճակ ա, որ չգիտեմ ուրիշի հետ ամուսնանամ, թե չէ։
Եթե իրան հավատամ ու ըտենց սպասեմ, բա որ հետո էլ գա ասի ես իմ կնգանից չեմ բաժանվի։ Հիմի ուզում եմ ձեզնից մի խորհուրդ հարցնեմ, հաստատ գոնե ծանոթ կունենաք, որ սենց իրավիճակում ա հայտնվե։ Արդյոք արժի տղամարադկանց վստահել ու իրանց խոսքին հավատալ, թե ուղղակի խելոք-խելոք գնամ ես իմ ընտանիքը կազմեմ, ուրիշի հետ պսակվեմ։